Vooral de hoop op ontspanning in het handelsconflict zorgde in het vierde kwartaal voor een goede stemming op de financiële markten. Er werd daadwerkelijk in december een “fase 1-akkoord” tussen China en de VS bereikt. Het instellen van importtarieven op een nieuwe groep Chinese producten werd daarmee afgeblazen. Tegelijkertijd werd besloten dat er de komende twee jaar meer Amerikaanse producten (zoals soja) naar China geëxporteerd gaan worden. Beide landen zullen half januari de gemaakte afspraken gaan ondertekenen. Toch wordt er nog altijd een importbelasting van 25% geheven op een grote groep Chinese producten ter waarde van $250 miljard en is het zeker niet zo dat de lucht volledig is opgeklaard tussen de twee landen.
Deze ontspanning in de handelsbetrekkingen tussen beide landen zorgde voor opluchting in de aandelenmarkten, met als gevolg een “bull-market”. Er werden mooie rendementen in het laatste kwartaal behaald en daarmee was 2019 een bijzonder goed jaar. Koersen van sommige indices stegen met ongeveer 25% naar recordniveaus en de rendementen op de aandelenmarkt waren in het jaar daarmee aanzienlijk boven het gemiddelde van de afgelopen jaren. Er ontstond groter vertrouwen in de mogelijkheid voor bedrijven om omzetten en winsten verder te doen groeien (en dit leidde dus tot meer interesse in aandelen). Daarnaast profiteerden aandelen in het vierde kwartaal van de zeer lage couponrendementen die vergoed werden op (staats)obligaties. Veel beleggers verkochten staatsleningen en daarvoor in de plaats zijn aandelen of obligaties van debiteuren met minder kredietwaardigheid aangekocht.
De mindere interesse voor staatsobligaties leidde in het vierde kwartaal tot een stijging in de 10-jaars rente; in Nederland bijna terug tot 0%. In heel 2019 is deze 10-jaars rente met ruim 40 basispunten gedaald en dus nog altijd bijzonder laag. De rente op staatsobligaties met kortere looptijden is in Europa gedurende het jaar stabiel gebleven, ongeveer -0,7% voor Nederlandse 2-jaars leningen. De volatiliteit was wel sterker dan normaal: de dagelijkse beweging in de rente was regelmatig meerdere basispunten (een basispunt is 0,01%). Normaal gesproken beweegt de 10-jaars rente op een dag met een enkel basispunt. In de VS is de kapitaalmarktrente in het vierde kwartaal eveneens gestegen. Toch is in 2019 sprake van een behoorlijke daling (van liefst 80 basispunten oftewel van 2,7% naar 1,9%). Omdat de rente op staatsobligaties met kortere looptijden in het vierde kwartaal juist een stijging vertoonde, werd de rentecurve in de VS steiler.
Toch zijn de macro-economische data niet overtuigend positief en is het de vraag of het grote enthousiasme in de markt te rechtvaardigen is. Zo waren de winsten die door bedrijven in de tweede helft van 2019 zijn gerapporteerd lager dan in dezelfde periode in 2018. De verwachtingen zijn bovendien dat er slechts een langzaam herstel in deze winstgroei zal plaatsvinden. Ondertussen is het beleid van de Amerikaanse en Europese Centrale banken verder verruimd en hebben beide banken uitgesproken dat ze de economie zullen steunen. De Amerikaanse Centrale Bank (de Fed) heeft de beleidsrente aan het eind van oktober verlaagd. De verwachting is dat deze voorlopig stabiel zal blijven en zeker niet verhoogd zal worden. Ook de ECB verruimde, al rees de discussie binnen het bestuur van de Europese Centrale Bank over deze stap. Gedurende het kwartaal werd het voorzitterschap overgedragen aan Christine Lagarde. De komende tijd zal het beleid van de ECB onder de loep worden genomen. Dit zou bijvoorbeeld tot een herziening van de doelstelling van inflatie van 2% kunnen leiden. In haar eerste weken als voorzitter riep Lagarde overheden op om de economie te steunen door bijvoorbeeld projecten in infrastructuur te starten. De komende maanden zal er meer nieuws volgen; maar ook in Europa wordt momenteel stabiliteit in de beleidsrente verwacht.
Welke beslissingen zijn er bij Sequoia genomen?
Mede op basis van de verschillende indicatoren en andere gepubliceerde economische data, was aan het begin van het vierde kwartaal onze visie dat de economie in een lager tempo zou groeien. In het vierde kwartaal is sprake geweest van stabilisatie; een duidelijke verbetering was (en is) niet zichtbaar. Daarnaast was onze verwachting dat de rente laag zou blijven. Omdat wij de risico’s in de portefeuille wilden verlagen, hebben wij obligaties met een lagere kredietwaardigheid (high yield) verkocht. Daarnaast is een deel van de positie in converteerbare obligaties verkocht. Deze instrumenten reageren sterk op de koersvorming van de onderliggende aandelen en kenden mede daardoor wat ons betreft een groter risico. Daarvoor in de plaats zijn obligaties van goede debiteuren (investment grade bedrijfsobligaties en een gedeelte staatsobligaties) aangekocht.